Fysieke revalidatie Hulpmiddelen voor iedereen
Revalidatie is een leerproces dat zich richt op verbetering of herstel van functies, zowel op motorisch als neuropsychologisch vlak.
Dit stimuleert het aanpassingsvermogen (plasticiteit) van de hersenen. Daarnaast moet een revalidant soms dingen op een andere manier leren doen en worden nieuwe vaardigheden aangeleerd.
Revalidatie moet zich richten op activiteiten die betekenisvol zijn voor het dagelijks leven van de revalidant.
Bij functietraining worden verminderde functies herhaaldelijk geoefend om vroegere vaardigheden te versterken of te herwinnen zoals:
- stappen,
- schrijven,
- bedienen van toestellen, ...
Stimulatie door functietraining kan het herstel bevorderen. Er dient geoefend te worden in zoveel mogelijk situaties, bijvoorbeeld leren stappen:
- in de oefenzaal,
- buiten het revalidatiecentrum,
- thuis.
Om de zelfstandigheid te vergroten, is het dikwijls nodig om vaardigheden op een andere manier te leren bijvoorbeeld:
- zich omdraaien in bed,
- opstaan uit een stoel,
- links schrijven,
- zich aankleden.
Daarnaast speelt het leren gebruiken van hulpmiddelen een belangrijke rol, zowel bij lichamelijke als cognitieve beperkingen. Voorbeelden zijn:
- een agenda om het geheugen te ondersteunen,
- een communicatieschrift als communicatiehulpmiddel,
- een looprek of rolstoel bij gangproblemen,
- aangepast bestek om eenhandig te kunnen eten.
Hierbij dient de familie betrokken te worden zodat zij het gebruik hiervan thuis kunnen stimuleren.
Hoe beter het inzicht van de revalidant en zijn omgeving in zijn of haar eigen mogelijkheden en beperkingen, hoe groter de kans op succes bij het toepassen van bovenstaande trainingsmethodes. Tijdens de gesprekken met de therapeuten, revalidatiearts en psycholoog wordt er continu uitleg gegeven over de gevolgen van het letsel en hoe dit interfereert met het dagelijks functioneren. Een beter inzicht van de revalidant in zijn situatie vergroot de motivatie en inzet en dus ook de kans op een succesvolle revalidatie. Soms is net het (hersen)letsel er voor verantwoordelijk dat de revalidant niet in staat is om in te zien wat de beperkingen zijn. Desalniettemin kan de behoefte van de directe omgeving des te groter zijn om te begrijpen wat er aan de hand is en hoe ermee omgegaan kan worden. De juiste hulpmiddelen zijn hierbij cruciaal.
...Lees meer
Revalidatie is een leerproces dat zich richt op verbetering of herstel van functies, zowel op motorisch als neuropsychologisch vlak.
Dit stimuleert het aanpassingsvermogen (plasticiteit) van de hersenen. Daarnaast moet een revalidant soms dingen op een andere manier leren doen en worden nieuwe vaardigheden aangeleerd.
Revalidatie moet zich richten op activiteiten die betekenisvol zijn voor het dagelijks leven van de revalidant.
Bij functietraining worden verminderde functies herhaaldelijk geoefend om vroegere vaardigheden te versterken of te herwinnen zoals:
- stappen,
- schrijven,
- bedienen van toestellen, ...
Stimulatie door functietraining kan het herstel bevorderen. Er dient geoefend te worden in zoveel mogelijk situaties, bijvoorbeeld leren stappen:
- in de oefenzaal,
- buiten het revalidatiecentrum,
- thuis.
Om de zelfstandigheid te vergroten, is het dikwijls nodig om vaardigheden op een andere manier te leren bijvoorbeeld:
- zich omdraaien in bed,
- opstaan uit een stoel,
- links schrijven,
- zich aankleden.
Daarnaast speelt het leren gebruiken van hulpmiddelen een belangrijke rol, zowel bij lichamelijke als cognitieve beperkingen. Voorbeelden zijn:
- een agenda om het geheugen te ondersteunen,
- een communicatieschrift als communicatiehulpmiddel,
- een looprek of rolstoel bij gangproblemen,
- aangepast bestek om eenhandig te kunnen eten.
Hierbij dient de familie betrokken te worden zodat zij het gebruik hiervan thuis kunnen stimuleren.
Hoe beter het inzicht van de revalidant en zijn omgeving in zijn of haar eigen mogelijkheden en beperkingen, hoe groter de kans op succes bij het toepassen van bovenstaande trainingsmethodes. Tijdens de gesprekken met de therapeuten, revalidatiearts en psycholoog wordt er continu uitleg gegeven over de gevolgen van het letsel en hoe dit interfereert met het dagelijks functioneren. Een beter inzicht van de revalidant in zijn situatie vergroot de motivatie en inzet en dus ook de kans op een succesvolle revalidatie. Soms is net het (hersen)letsel er voor verantwoordelijk dat de revalidant niet in staat is om in te zien wat de beperkingen zijn. Desalniettemin kan de behoefte van de directe omgeving des te groter zijn om te begrijpen wat er aan de hand is en hoe ermee omgegaan kan worden. De juiste hulpmiddelen zijn hierbij cruciaal.
...Lees meer
-14%
-8%
-26%
-16%
-16%
-23%
-9%
-16%
-15%
-12%
Revalidatie is een leerproces dat zich richt op verbetering of herstel van functies, zowel op motorisch als neuropsychologisch vlak.
Dit stimuleert het aanpassingsvermogen (plasticiteit) van de hersenen. Daarnaast moet een revalidant soms dingen op een andere manier leren doen en worden nieuwe vaardigheden aangeleerd.
Revalidatie moet zich richten op activiteiten die betekenisvol zijn voor het dagelijks leven van de revalidant.
Bij functietraining worden verminderde functies herhaaldelijk geoefend om vroegere vaardigheden te versterken of te herwinnen zoals:
- stappen,
- schrijven,
- bedienen van toestellen, ...
Stimulatie door functietraining kan het herstel bevorderen. Er dient geoefend te worden in zoveel mogelijk situaties, bijvoorbeeld leren stappen:
- in de oefenzaal,
- buiten het revalidatiecentrum,
- thuis.
Om de zelfstandigheid te vergroten, is het dikwijls nodig om vaardigheden op een andere manier te leren bijvoorbeeld:
- zich omdraaien in bed,
- opstaan uit een stoel,
- links schrijven,
- zich aankleden.
Daarnaast speelt het leren gebruiken van hulpmiddelen een belangrijke rol, zowel bij lichamelijke als cognitieve beperkingen. Voorbeelden zijn:
- een agenda om het geheugen te ondersteunen,
- een communicatieschrift als communicatiehulpmiddel,
- een looprek of rolstoel bij gangproblemen,
- aangepast bestek om eenhandig te kunnen eten.
Hierbij dient de familie betrokken te worden zodat zij het gebruik hiervan thuis kunnen stimuleren.
Hoe beter het inzicht van de revalidant en zijn omgeving in zijn of haar eigen mogelijkheden en beperkingen, hoe groter de kans op succes bij het toepassen van bovenstaande trainingsmethodes. Tijdens de gesprekken met de therapeuten, revalidatiearts en psycholoog wordt er continu uitleg gegeven over de gevolgen van het letsel en hoe dit interfereert met het dagelijks functioneren. Een beter inzicht van de revalidant in zijn situatie vergroot de motivatie en inzet en dus ook de kans op een succesvolle revalidatie. Soms is net het (hersen)letsel er voor verantwoordelijk dat de revalidant niet in staat is om in te zien wat de beperkingen zijn. Desalniettemin kan de behoefte van de directe omgeving des te groter zijn om te begrijpen wat er aan de hand is en hoe ermee omgegaan kan worden. De juiste hulpmiddelen zijn hierbij cruciaal.
