Symptomen van Onderkoeling
Bij het afkoelen van het lichaam treden er geleidelijk fysieke en mentale vermogensverlies op. Initieel probeert het lichaam de normale lichaamswarmte te behouden door middel van beschermingsmechanismen zoals rillen. Na verloop van tijd kunnen deze mechanismen echter leiden tot een extreem lage hartslag, ademhaling en zelfs schijndood.
Er zijn drie fasen van onderkoeling:
- Lichte Onderkoeling (34°C): Hevig rillen, bleke en koude huid, versnelde hartslag en ademhaling. Bewustzijn blijft normaal, maar vermoeidheid en koudeklachten worden ervaren.
- Ernstige Onderkoeling (31-33°C): Verminderd rillen, spieren en gewrichten verstijven, blauwverkleuring van de huid, vertraagde hartslag en ademhaling. Bewustzijn neemt af met symptomen zoals extreme vermoeidheid, vertraagde reacties en slecht beoordelingsvermogen.
- Kritieke Onderkoeling (onder 31°C): Extreem vertraagde hartslag en ademhaling, evoluerend naar coma en volledig bewustzijnsverlies.
Oorzaken en Risicofactoren
Onderkoeling kan optreden na langdurige blootstelling aan lage temperaturen of kortstondig bij extreem koude omstandigheden. Risicogroepen omvatten:
- Ouderen: Tragere aanpassing aan kou, verminderd vermogen om temperatuurdaling te voelen, en mobiliteitsproblemen.
- Baby's: Groter risico door een relatief groter lichaamsoppervlak en onvolledig ontwikkelde mechanismen om lichaamstemperatuur te behouden.
- Daklozen: Verhoogd risico, vooral in de winter en bij gebruik van drugs of alcohol.
- Blootstelling aan Koudere Omgevingen: Bergbeklimmers, wandelaars, en watersporters die onvoldoende zijn gekleed, lopen ook risico, vooral als ze betrokken raken bij een ongeval in koude omgevingen.
